Sponsorowane

Co warto wiedzieć o maślanie sodu? Kto i kiedy powinien go stosować?

Przekonaj się, jak działa on na jelita, kiedy warto go stosować i jak robić to prawidłowo.

Maślan sodu to sól kwasu masłowego, który jest postbiotykiem. Postbiotyki są produktami metabolizmu mikroorganizmów, które powstają w naszych jelitach w wyniku fermentacji błonnika pokarmowego1. Zarówno kwas masłowy, jak i jego sól, maślan sodu, pełnią istotną rolę we wspieraniu jelit, m.in. odżywiają ich komórki, wpływają na mikrobiotę jelitową oraz wspierają pracę przewodu pokarmowego.2 Dowiedz się więcej o jego działaniu.

Dlaczego postbiotyki są istotne?

Postbiotyki, takie jak kwas masłowy, odgrywają istotną rolę w funkcjonowaniu jelit. Są one wynikiem metabolizmu mikroorganizmów jelitowych, co oznacza, że ich produkcja zależy od obecności odpowiednich szczepów bakterii i innych mikroorganizmów oraz dostarczanego im błonnika. Kwas masłowy stanowi główne źródło energii dla komórek nabłonka jelitowego (kolonocytów)3. Zdrowy nabłonek jelitowy zapewnia prawidłowe wchłanianie składników odżywczych, przyczyniając się do właściwego odżywienia organizmu człowieka.

Właściwe stężenie kwasu masłowego w jelicie umożliwia prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego. Stosowanie diety ubogiej w błonnik może doprowadzić do obniżenia poziomu kwasu masłowego. Regularne dostarczanie organizmowi postbiotyków może pomóc w utrzymaniu lub podwyższeniu poziomu kwasu masłowego w jelicie.

Jak działa maślan sodu?

Poniżej znajdziesz najważniejsze funkcje kwasu masłowego oraz maślanu sodu2.

  • Wspieranie równowagi mikrobioty jelitowej – stosowanie maślanu sodu wpływa na bakteryjną część mikrobioty jelitowej, wspierając rozwój korzystnych bakterii.
  • Wspiera integralność bariery jelitowej: Kwas masłowy i jego pochodne wspierają funkcjonowanie warstwy ochronnej jelit, co wpływa na jej wzmacnianie i regenerację.
  • Reguluje pracę jelit: Właściwe stężenie kwasu masłowego w jelicie wspiera prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego.

Kiedy warto stosować maślan sodu?

Maślan sodu stosuje się w wielu sytuacjach związanych z zaburzeniami czynnościowymi jelit. Można go stosować do postępowania dietetycznego w takich przypadkach jak:

  • Zespół jelita drażliwego (IBS): Działanie regulujące pracę jelit i integralność bariery kwasu masłowego może być korzystne w przypadku stanów zapalnych jelit.
  • Przewlekłe zaparcia lub biegunki: W ich przypadku może dochodzić do zwiększenia na zapotrzebowanie na kwas masłowy w jelicie.
  • Zaburzenia mikroflory jelitowej, np. po antybiotykach: Zdrowy nabłonek jelitowy zapewnia prawidłowe wchłanianie składników odżywczych, przyczyniając się do właściwego odżywienia organizmu człowieka. Maślan sodu wspomaga odżywienie komórek nabłonka.
  • Problemy wynikające z diety ubogiej w błonnik: Przyjmowanie soli kwasu masłowego wpływa na podwyższenie poziomu kwasu masłowego w jelicie.

Jak stosować maślan sodu?

Produkty zawierające maślan sodu, takie jak Multilac IBS, można stosować u osób po ukończeniu 7. roku życia. Należy je przyjmować przez co najmniej kilka tygodni, a najlepiej trzy miesiące u osób dorosłych. Bardzo ważne jest, aby produkt z maślanem sodu, np. Multilac IBS, przyjmować pod kontrolą lekarza, w tym w przypadku schorzeń układu pokarmowego, takich jak zespół jelita drażliwego.

Maślan sodu to postać postbiotyku o wielokierunkowym działaniu, który wspiera funkcjonowanie jelit. Pomaga w regeneracji nabłonka i jest w stanie podwyższać poziom kwasu masłowego w jelicie przy diecie ubogiej w błonnik czy zaburzeniach czynnościowych jelit2. Jeśli masz problemy z jelitami, warto zapytać lekarza o maślan sodu.

Źródła:

1 https://www.frontiersin.org/journals/microbiology/articles/10.3389/fmicb.2019.01136/full

2 Załęski A., Banaszkiewicz A., Walkowiak J., Butyric acid in irritable bowel syndrome. Prz Gastroenterol 2013; 8 (6): 350–353.

3 Martyniak, A.; Medyńska-Przęczek, A.; Wędrychowicz, A.; Skoczeń, S.; Tomasik, P.J. Prebiotics, Probiotics, Synbiotics, Paraprobiotics and Postbiotic Compounds in IBD. Biomolecules 2021, 11, 1903. https://doi.org/10.3390/biom11121903